سرآغاز

بنام  خداوند  جان  و خرد كزين برتر انديشه بر نگزرد
خداوند نام و خداوند جاي خداوند  روزي ده رهنماي
خداوند كيوان و گردان سپهر فروزندة ماه و  ناهيد و مهر
ز نام و نشان و گمان برتر است نگارندة  بر شده گوهر است
به  بينندگان  آفريننده   را نه بيني  مرنجان دو ببينده را
نبايد  بدو نيز  انديشه  راه كه  او برتر از نام و از جايگاه
سخن هر جه زين گوهران بگذرد نيابد  بدو  راه  جان و  خرد
خرد گر سخن برگزيند  همي همان را گزيند  كه بيند همي
ستودن نداند كس او را چو هست ميان بندگي را ببايدت  بست
خرد را و جان را همي سنجد او در انديشه سخته كي گنجد او
بدين آلت و راي و جان و روان ستوده  آفريننده را چون توان
بهستيش بايد كه خستو شوي ز گفتار  بيكار  يكسو  شوي
توانا  بود  هر كه  دانا  بود ز  دانش  دل  پير  دانا  بود
ازين پرده برتر سخن گاه نيست بهستيش انديشه را راه نيست
گزارش تخلف
بعدی